İnsanın insan olduğu yerde ne kadın olmak, ne de erkek olmak pek bir önem arz etmiyor bana kalırsa. Çünkü zaten kadın olmanın ayrıcalığından çoktan vazgeçti bir çok kadın. Tek beklentileri öldürülmeden, şiddet görmeden ve ötekileştirilmeden sadece insan olarak yaşayabilmek.
Kalemim kadının mağduriyetini yazdıkça, düşüncelerim belli bir taraf olmuşum gibi hissettirse de, bu durum kadının mağdur olduğu gerçeğini değiştirmiyor maalesef ki!
Susmalı mıyız!
Haksızlığa uğrayanın, canından olanın, ezilenin, yok edilenin yanında olmamalı mıyız!
Ne saçma sapan bir ayrım söz konusu kadın/erkek diye insan seçmek!
Peki siz kadınların sırf güçsüz olduğu için hergün öldürüldüğü gerçeğine sağır mı yaşayacaksınız!
O zaman açıklayın da bizde öğrenelim nedir insan olmak!!!?
Keşke kadınlarımız kızlarımız ölmese, öldürülmese, şiddet görmese, sakat kalmasa, hayatları ellerinden alınmasa da bizler de onların başarılarını, azimlerini ve anneliklerini yazmaya fırsat bulsak. Gönül nelerden yana ama gel gör ki şiddetin oluk oluk aktığı gerçeğine sağır kalamıyor vicdanlarımız.
Bir taraf seçeceksek şayet, insan olmaktan yanadır kalbimiz, ama izin vermiyor zalimlikle güçsüze mağdura ettikleriniz.
Hatta ben istiyorum ki, süreçler kötü sonuçları doğurmadan bilinçlensin anne ve babalarımız, genç kızlarımız, delikanlılarımız...
Ben istiyorum ki, kendine saygıyı insana saygı diye benimseyerek büyüsün çocuklarımız.
Ben çok şey istiyor olamam, bu yüzden yazmaktan ve anlatmaktan vazgeçmiyor olabilir miyiz!?!
İşte sizin görmekten, görmek istemekten kaçtığınız acı gerçeklerimiz;
- Muğla da eşi tarafından balyozla öldürülen 72 yaşında ki Feride teyze...
- Ankara da 18 gün önce evlendiği polis eşi tarafından silahla başından vurularak felç bırakılan 22 yaşında ki Sevginur...
Ve daha niceleri...
Oturup nerede hata var diye düşünmek yerine sen ben diye kavgaya mı tutuşacağız!
Boşuna demiş olamazdı Einstein; sorunu onları üreten beyinlerle çözemezsiniz!
Herkes işini yapmalı ki; adalet sosyal medyanın gücüne değil, adalete kalmalı.
Herkes işini yapmalı ki, yitip gidenler, adı bile duyulmadan haksızlığa uğramış nice kayıplar da yerinde rahat uyumalı!
Yani diyeceğim o ki; muhalif olmak ve tüm bu şiddeti, ölümleri kınamak, ayrım yapmak en kolayı, artık herkes bir insan olarak kendi üzerine düşeni yapmalı.
Adalet adil olmalı, insan da insan olmalı!
