"Ama" kelimesinin çok yıkıcı bir özelliği vardır bilirsiniz. Kendinden önce kurulan cümleyi bitirir.
Tedbir aldım ama almasam da Allah korur!
Korur mu acaba!!!
Böyleleri de olmasa cehalet başka nasıl can bulur!
Halkla iç içe olup, onların nabzını tutabileceğim bir işin parçası olunca, ne yazık ki bazı acı gerçeklerimizin de yakın tanığı oluyorum. Düne kadar neredeyse her gün özensiz, tedbirsiz, hem kendi canının, hem de başkalarının canının sorumsuzluğunu taşıyan insanlarla karşılaştım.
Peki dünden sonra bitecek mi onlar!!!
Sanmam!!!
İlimsiz olunca insan, onu ancak musibet paklar!
Cesaretli olmakla, cahil olmak başka şeyler bunu sizce kim anlar?
Üstelik hak dinin de yaşayıp ihmalliğin, sorumsuz ve duyarsızlığın da en büyük "hak" olduğunu vaaz vermez hocalar!
Dedim ya ilim başka şeydir, hatta ilim ve irfan birlikteyse güzeldir!
Bu amansız hastalığa çare bulunur bulunmasına da, yine bizim sonumuzu herşey Allah'tan deyip sorgulamayan bu beyin getirir.
Dayanıksız evlerin enkazın da kalıp öleni de kadere bağlarız, gelişi güzel sokaklar da dolaşıp hastalık yayanı da kadere bağlarız.
Tüm bunlar yetmez gibi dinim bütün, Allah ne dediyse o olur, abdestliyim diyeni de alkışlarız.
Vah ülkem vah...
Dünya çare ararken, sizin bu çarelerinizle biz daha çok kan kaybederiz!
Dünya da hayat durdu, bir virüs insanlığa resmen meydan okudu ve okumuya devam ediyorken, bizim hem okumuş diplomalı, hem de fetva veren hocamız neden hala sokakta?
Demek ki insan olmak, duyarlı ve bilnçli olmak, hatta haktan yana olmak sizin anlattıklarınızla çözüme ulaşamıyor.
Kendini ararken insan, beladan başka birşey bulamıyor!
Ne namaz, ne oruç seni yalnız başına insan yapmaya yetmiyor!
Birileri senin sağlığınla oynadı diye; ne zina, ne içki, ne de kumar bir virüse sebep olmuyor!
Bu illet ne zengin-fakir, ne mevki-makam, ne de şan-şöhret tanımıyor!
Aç gözünü insanoğlu; tedbirsiz tevekkül olmuyor!!!